Aleksandr Dolsky

Urodzony 7 czerwca 1938 roku w Swierdłowsku (dzisiejszym Jekaterynburgu). Poeta, muzyk, aktor, wykonawca swoich pieśni, artysta-malarz.

Trudno go zawrzeć w ramkach klasycznego barda, chociaż uprawia typową dla tego nurtu piosenką autorską: pisze teksty, komponuje do nich muzykę oraz jest wykonawcą własnych utworów. Jego osobowość, charyzma oraz szereg innych predyspozycji zmusza jednak sympatyków twórczości Aleksandra do nieco szerszego spojrzenia na tę wyjątkową postać.

Uznawany za poetę z prawdziwego zdarzenia. Jego wiersze są studiowane na uczelniach wyższych. Został uwzględniony w spisie 100 największych poetów Rosji XX wieku, który kilka lat temu był tworzony w Rosji. Co ciekawe, nie znalazł się w tym spisie ani jeden bard, nawet Okudżawa. Uznawany za wirtuoza gitary. Jego sposób wykonywania rytmów bossanovy jest uważany za zjawiskowy (http://www.youtube.com). Jeśli dodać do tego niesamowitą zdolność podrabiania głosem dźwięku trąbki, to wyłania nam się obraz artysty niezwykłego. Ukończenie szkoły muzycznej w klasie gitary spowodowało, iż paleta rozwiązań harmonicznych, stosowanych w utworach Aleksandra Dolskiego, jest zdecydowania bogatsza, niż u przeciętnego użytkownika tegoż instrumentu. Pod tym względem jego piosenki wymykają się wszelkim próbom ustawienia go w szeregu razem z innymi przedstawicielami nurtu bardowskiego.

Koncerty Aleksandra Dolskiego to nie tylko same piosenki. To także wielka umiejętność prowadzenia dialogu z publicznością. To prawdziwe show gitarowo-aktorskie. To nagłe i zaskakujące zmiany nastrojów muzycznych. To ciekawe historie, wplatające się płynie w ciąg piosenek. To świetne wyczucie i poczucie humoru, którym przełamuje nawet najbardziej oporne lody. Ostatnio zarzuca mu się zbytnią gadatliwość podczas koncertów w stosunku do ilości wykonywanych piosenek, ale te wszystkie opowieści, odsłaniające często kulisy powstawania poszczególnych utworów, są pięknym dopełnieniem jego imponującej kolekcji doświadczeń życiowych. Wiem, bo miałem okazję być kiedyś na jego koncercie. I powiem Ci, drogi Czytelniku, że żadna jego płyta nie jest w stanie oddać klimatu, jaki towarzyszy jego występom. To po prostu trzeba zobaczyć.